E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 16:22:09

Mamo, wolałbym  być nieletnim, 
mieć twoje skrzydło i życie beztroskie.
Codzienność roniona słońcem – 
przemijają kadry bezpowrotnie. 
  
Mamo, wszędzie żywią kłamstwem - 
skażony ateizmem, nie wierzę w powroty. 
Pisz Mamo, to dopiero drugi rozdział –
jestem, jesteś bajką o powietrzu. 
  
Czuję się nieswojo, niknie więź Mamo - 
chciałbym położyć moją głowę ciężką 
na twoim sercu – tylko ono prawdziwe, 
z perspektywą na niebo. 
  
13 sierpnia 2014. 
®BaMa 
https://www.youtube.com/watch?v=jh_mFB9pf88