E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 15:34:59

Odkąd zapuściłam włosy
i zaczęłam nosić długie sukienki -
stałam się bardziej kobieca.
Bynajmniej dłonie mam zajęte.
 
Teraz życie znoszę jakby lepiej,
tylko zmarznięta róża zdradza porę –
uzurpuje sobie prawo do miłości
i zmienia pespektywę umierania.
 
Z trzaskiem zanurza się słońce
w kołomłyńskiej wodzie.
Trzymam fason, zaciskając różę –
nie wypada krzyczeć z  bólu.
 
29 listopada 2017.
©BaMa
 
____________________________________

Tytuł, pomysłu Ewa Weidmann z Böblingen.
Wiersz dedykuję moim czytelnikom, który powstał na życzenie
do tej  fotografii.