Artykuł: Smak mirabelek

Doącz Do Nas

Zaloguj siś by mieć dostęp do całości serwisu

Strona główna Wiersze Forum Wideo Konkursy Galeria Linki Kontakt

Na forum: Urodziny Jadwigi Pławik-Igi♦PISZEMY POPRAWNIE♦Wiersz Biały♦Pantum -warsztaty♦Wiersze czytane o poranku♦ŻYCZENIA WIELKANOCNE♦Urodziny Jurka Żocha♦Zakończenie konkursu "Kartka wielkanocna"♦Wiersz jako krótka forma-warsztaty♦Rok 2024 Rokiem Czesława Miłosza♦

Jul 25

2017

Smak mirabelek

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 09:33:33

Nastała pora barw, a ja zbieram marzenia na dni zmęczone.
To jest ta chwila, kiedy staję się czułością i spokojem. Jeszcze poduszki oddychają nieśmiało. Rozmnażamy się milcząc – zapisuję ten grzech małymi literami. Co miniona noc może wiedzieć o twarzy ukrytej w dłoniach? Czytam kolejne romanse, te z serii nienapisanych – ubywa lat, zostają tajemnice moje i twoje.

Przez zamglone okna widać świat i pelargonie, które kwitną pod łukami. Z radia ulatuje melodia to o tobie, to o mnie. Czas nie zatrzymuje się, nawet nie wzruszy ramionami, a jednak nie wyrywa się z nieskończoności – tkwi.

- Psiakość! Brzydkie jest to życie na starość. Łatwo Ci mówić Boże, że wiara, pokora i te inne przykazania, a ja chcę jeszcze coś zmienić, wygadać samotność – niby nic, tak niewiele.

Na dworze słońce, mocny zapach lata – trudno oddychać. Duszno i nudno, jak wczoraj…tylko te pszczoły robotnice robią miód. W cieniu lipy, krzykliwość ptaków i znowu ten rachunek prawdopodobieństwa - wszelkie wybory już dokonane, w lustrze nieba – odbicie zwykłych dni.

Zapowiadają ochłodzenie – za naszymi plecami się skrada. Nadchodzi poczucie winy, a ja? Pójdę szukać pogody, pokoju, spokoju…

25 lipca 2017.
©BaMa

Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze

Autor: Barbara Mazurkiewicz