E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:21:44

Ile cierpienia człowiek musi zdzierżyć,
by pojął wreszcie że życie jest kruche?
Że igła w oku, to nie ziemska słodycz,
lecz krzywda wielka która tłamsi duszę?
 
Dlaczego człowiek człowiekowi wilkiem?
Skąd tyle jadu na językach ludzi?
Toż prawda jedna, która kłamstwa wszystkie
jawi w spojrzeniu i w sercu nie mąci.
 
Kimże ja jestem? Może marnych pyłem?
Bądź kropką bez i, lub drzewem bez liści?
Kimkolwiek jestem, to głowę pochylę,
by dobre słowo w stronę nieba skreślić.
 
Niechby z nas każdy zaznał miłosierdzia
i poczuł miłość, która w sercu mieszka.
 
Kasia Dominik
* Nawiązanie do wiersza Edward Stachura o tym samym tytule.
 zdj. Pixabay