E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 06:34:39

które przestały szumieć, są jak pustostan,
eksmitują dwie trzecie okaleczonych gałęzi.

Liście, które przestały szeleścić, są zwiędnięte
i obumierają pod motoryką trąby powietrznej
wyrywającej ludzkie
korzenie, których choć nie widać, to żyją.

Pnie, które przestały tetryczeć, rozpadają się ku ziemi –
obrosłe próchnem niczym starzec siwizną,
pełnia osierocona przez jasny księżyc
czy zodiak bez gwiazd.

Kiedy drzewa przestały szumieć,
liście szeleścić, a pnie tetryczeć – przemówiło niebo.
I choć ptaki wzleciały ponad kopuły przepastnych katedr,
wiatr z prędkością światła wyprzedził dźwięk,
to one wciąż milczały.
W ich cieniu zginęły najpotężniejsze cywilizacje,
promienie wypaliły źrenice,
a cisza wyrwała sadzonki,
które miały przemówić językiem drzew.



Kasia Dominik
zdj. Pixabay