E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Iga o godz. 10:41:58

O mój luby pomidorze
wabisz barwą głodne oko
w tej czerwieni - w tym kolorze,
aż mi ślinki płynie potok.

Ostrą wonią drażnisz nozdrza,
pieścisz dotyk gładzią skórki,
że wprost oprzeć się nie można,
by pochwycić cię w pazurki.

Z namiętnością sparzyć wrzątkiem
i nożykiem potraktować,
by obedrzeć pstrą osłonkę,
potem zgrabnie poćwiartować.

Poukładać na półmisku,
przyozdobić go szczypiorkiem
i dosmaczyć według gustu
w poemacik z pomidorkiem.

Smacznego, szczególnie dla Noemi.