E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Kasia Dominik o godz. 02:20:19

Pod sennymi powiekami,
przez dwie sekundy, nie dłużej –
kiedy sen w oczach się jawił,
byłam liściem na Twym drzewie.
 
Ty zaś kamykiem zielonym,
który trzymałam w kieszeni
na szczęście – od serca strony,
by przypominał, co boli.
 
Nie grymasiłam, żeś gwiazdy
skradł nocy, przeto milczałam.
Bodaj rozum chciał ujarzmić
to, żem nieba kapilara.
 
Byłeś mi zawsze promieniem
w źrenicy od łez zmokniętej.
Zapachem wiosennej trawy –
dnia bez ciebie nie zdzierżę.
 
Karmiłeś stęsknione ciało
i duszę pragnącą słowa.
Zarumieniłeś ust bladość,
sprawiając, że byłam Twoja.
 
Przestałam wieczność odliczać
i chwile dawno stracone.
Szczęśliwa, że byłam pierwsza,
w słodkich pocałunkach (s)płonę.
 
Kasia Dominik
obraz: Monika Luniak