E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Sniezek o godz. 03:19:34

Czasem zobaczę w lustrze twe spojrzenie
i teraz bardziej rozumiem cię, mamo.
Chętnie bym z tobą podyskutowała,
a wtedy ciągle czasu było mało.

Cóż mogę dzisiaj? Światełko zapalić,
położyć kwiaty, wznieść modły do nieba
i ze wspomnieniem cichą łzę uronić…
Tęsknię za tobą, choć minęły lata.

Ty spacerujesz pomiędzy gwiazdami.
Czy myślisz o nas? Wiesz, że masz prawnuki?
Już coraz krótsza odległość nas dzieli –
pewnie spotkamy się tam, gdzieś w zaświatach.



© Barbara Śnieżek
1.11.2023