E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Ewa F o godz. 18:19:08

Osioł wiekowy wpadł do wielkiej studni
i na ratunek wołał pana swego,
lecz w odpowiedzi głośne echo dudni,
bo chciał się pozbyć okrutnik biednego.
 
Zwołał gospodarz w łopaty zbrojonych
sąsiadów ze wsi, by żywcem pogrzebać.
Studnia wyschnięta i zwierz wysłużony,
obie pieczenie wraz upiec potrzeba.
 
Płakał i wierzgał, błagając litości,
lecz na nic były najszczersze lamenty.
Pomyślał osioł, że w grudach wymości
grunt pod kopyta i dał spokój święty.
 
Kat nie przewidział, że jego kampani,
zacietrzewieni w zadawaniu męki,
niepomni, kopiec z ziemi usypali
i wyszedł osioł bez podania ręki.
 
Morał nasuwa treść vincta oratio,
podłe knowania sukcesu podłożem, 
wyjdą ofierze czasami dodatnio,
po garbach zbrodni laury zebrać może.
 
Ewa Fronk
26.10.2023
Inspiracja opowiadaniem autora nieznanego, zamieszczonym w internecie