E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Wlodzimierz Nikonowicz o godz. 18:35:52

Stąpam po ścieżce która nie tak dawno
Pieściła piaskiem stopy ukochane.
I na ziarenek patrząc grę zabawną
Spotykam ślady   w słońcu skąpane

Przyklękam z wolna i źrenice chłoną
Nieme pamiątki po naszych spacerach.
Chłód drąży ciało, myśli w próżni toną
Serce się budzi to znowu zamiera.

Ach, jakże chciałbym ocalić od skazy
Ten ślad wspólnoty, najdroższy mnie tylko,
Móc go oglądać ile zechcę razy
Śniąc, że go jeszcze nie było przed chwilką.

I tak po sennym krążąc oceanie
Czekam godziny, wsłuchany w świt blady,
Kiedy na zawsze przy mnie pozostanie
Złocisty piasek i na piasku ślady.


Autor: Włodzimierz Nikonowicz