E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Wlodzimierz Nikonowicz o godz. 14:59:05

Gdy wtulony w fotel przymknę z lekka oczy
Widzę Ciebie ubraną od stóp aż do głów
Po kobiercu białym delikatnie kroczysz
Raz po raz giniesz w lesie, to zjawiasz się znów.

Opodal masyw Śnieżki w śnieżnej szacie stoi
Szronem okrył gałęzie roziskrzony mróz
Niebo gwiazd miliardem błyszczących się roi:
Wenus, Mleczna Droga, Orion, Wielki Wóz.

Jakże mi drogie Twe stopy na śniegu
Zostawiają ledwie dostrzegalny ślad
Rzekłbyś przez kogoś odciśnięte w biegu
Kto z impetem wyruszył by poznawać świat.
 
Ostrożnie idę Twoim drobnym śladem
By nie spłoszyć marzeń w których dusza trwa
Słyszę jak  usta  przemarznięte, blade
Najgorętsze w życiu szepcą słowa dwa.


Autor: Włodzimierz Nikonowicz