E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Boguslawa o godz. 15:23:07

Pierwsze skojarzenie jakie miałam po zobaczeniu okładki tomiku wierszy Barbary Śnieżek to ogród.
Piękne krzewy, drzewa, liście. Pośród takich obrazów przyrody można posiać dobre myśli, te wszystkie rozsypane myśli zebrać w wiersze. To wystarczy.
Dlaczego skojarzenie z ogrodem? Ogród przeważnie jest podzielony na kilka zakątków, które mają szczególne zastosowanie w ogólnym pejzażu. W tomiku można odnaleźć różne ciekawe miejsca, w których można się zatrzymać na chwilę dłużej.
Zacznę od zacisza, w którym:

" z rozsypanych liter oraz słów
...
z zasłyszanych opowieści dnia
czy z przeszłości, która znikła już
...
gdy zaleje duszę bólu łza
albo szczęście, które krótko trwa
...
...
kalejdoskop myśli składa wiersz."

Ten pierwszy wiersz w tomiku wyjawia nam tajemnicę - jak powstaje wiersz. Proste. Tak się wydaje, ale dokładnie tak jest, z naszej codziennie tkanej rzeczywistości. Sztuka polega na tym, by zrobić to w niezwyczajny sposób i to właśnie doskonale robi Autorka. Podsuwa nam przed oczy to co dobrze znamy, ale w taki sposób, że zachwycamy się tymi prostymi drobiazgami od nowa i inaczej na wszystko możemy spojrzeć, z fantazją, której czasem na co dzień nam brakuje. Przykładem może być wiersz: "Poezjo..."

" Zaskakuj słów kompozycją,
maluj niezwykłe obrazy -
fantazją niechaj zachwycą,
porwą w ramiona ekstazy."

Barbara Śnieżek w bardzo delikatny a jakże wymowny sposób porusza sprawy bieżące, które dzieją się tu i teraz. Pandemia - to jeden z tematów, smutny czas odizolowania od innych ludzi i normalnego funkcjonowania. Niepewność co będzie dalej i stwierdzenie w wierszu "Feralny rok 2020":

"Czy Boże Narodzenie będzie w samotności,
a Wigilia z pustymi przy stole krzesłami?
Nie można nas pozbawiać świątecznej radości.
Maryjo, Matko nasza, przyczyń się za nami!

Jakże wielka jest ufność Autorki, że wszystko może się zdarzyć i zmienić. Tę ufność widać w wielu innych wierszach zawartych w tomiku.

Zachwyciły mnie wiersze Autorki, które stały się słowami piosenek jak "Jesienna melodia", "Tęczowe Anioły" i "Kresowe Tango". Szczególnie to ostatnie głęboko zapadło w serce, ponieważ moja rodzina pochodzi z Kresów, co prawda z Litwy, ale Kresy to Kresy.

"...słucha szumu fal uroczej rzeki
i jak dawniej znów przy tobie jestem,
bo do Kresów miłość na wieki."

Na stronach tomiku Barbary Śnieżek znajdziemy wiersze o tematyce wojskowej. Każdy z nich pełen jest miłości do Ojczyzny i wielkiej potrzeby, by szerzyć pamięć o tych, którzy ginęli za wolność ale i za tych, którzy teraz stają w jej obronie. Przepiękny wiersz "Kołysanka dla synka" mówi nam w sposób, który zatrzymuje i nawet łza zakręci się w oku.

"Zaśnij kochanie, już nocka ciemna
i w ciszy ogród tonie,
dzisiaj przy tobie tatusia nie ma
bo jest na poligonie
...
...
abyś bezpiecznie rósł i się nie bał,
i wszystkie inne dzieci,
po to nam właśnie żołnierzy trzeba,
by pokój był na świecie."

Tym sposobem przechodzimy do części, która zawiera wiersze dla dzieci - nazwałam go sobie - Kącik Zabawy, ale znajdują się tam również wiersze, które uczą jak "Grzeczność popłaca czyli fraszka dla Tobiaszka"

"...
Zapamiętaj te mądrości:
Jeśli czegoś bardzo pragniesz,
nie pomogą krzyki, złości,
tylko o to poproś ładnie."

Prawda, że urocze wersy a jakie mądre przesłanie.

Wiele by można pisać o wierszach Barbary Śnieżek, każdy z nich szczególny, niepowtarzalny w swojej treści i głębokim przekazie. Co zaskakuje to fakt, że wszystkie są pisane takim naszym, zwyczajnym językiem, który jest rozumiany przez każdego czytelnika.
Na koniec zostawiłam sobie wiersz, który jest mi bardzo bliski, podobne myśli, odczucia. Co ciekawe wiersz ten powstał z tytułów książek z domowej biblioteki Autorki, ale oddaje dokładnie stan duszy, który może być i naszym. Kilka wersów, z którymi Was zostawiam, może i Wy znajdziecie w nich coś dla siebie i zachęci do przeczytania wszystkich utworów Autorki.

"Rozsypane"

Jestem puchem na wietrze niesionym
dalej niż błękit.
Rozmarzam się jesienią,
ze źródła tęsknot piję,

...

Rozsypane wspomnienia
na skraju podróży.
Czas zamknąć drzwi za sobą,
zostawiam światło w oknie -

powrócę echem..."

Bogusława Matusiak
fotografia z E-Literaci