E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Stanislawa Zak o godz. 20:01:53

Wiosna - wizjonerka za długo wymyśla
pozimowy image olchom, cisnącym się
do więzionej w krystalicznym skupieniu wody.

Wiatr nie mogąc przyjrzeć się niedoskonałościom
zawzięcie gwiżdże w zimnym powietrzu
porywa płaty śniegu do bólu ciska
w oczy, w twarz.
Smaga bez miłosierdzia melodią niestrudzonej zimy .
Po raz pierwszy we własnym wnętrzu
widząc wyraźną niemoc, tylko unosimy się gniewem
sztywniejąc pod ciężarem -do jasnej cholery.

Miotani falami emocji,
zaplątani w sieć przypadków,
oddech tylko łapiemy na wędkę
pakując do plecaków niefrasobliwość
okoniem w przerębli nie dasz nadziei wiośnie