E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

rytm bijącej walącej, dudniącej strugi
rozpraszał wewnętrznie
na pocieszenie
nie ominęłam wyprzedaży
zafurkotało wokół powietrze w nowej spódnicy
rozpachniło davidoffem
kobieco

w parku zakwitło drzewko wiśni
krokusy złotym palcem wskazywały prześwity
a może groziły za brak optymizmu
w końcu to nie koniec świata
tylko zimowa aura angielskiej pogody

na stopniach samolotu
wywiało wszystkie myśli
żeby tylko myśli
całą wenę rozniosło po londyńskim lotnisku
przytulam twarz do szyby zmęczonej
ciągłymi podróżami
skrzydła przecinają niebo zaciągnięte ziewaniem
w dole suche badyle wyciągają rude głowy
goniąc za cieniem
tylko drzewa nie wymuszają promieni

póki co poczekam na bociany
może lecąc tranzytem zahaczą o miasto cudów
zwiną słowo do słowa w tłumok niemowlęcy
i oddadzą w przelocie nad stodołą sołtysową
oby do wiosny
kochani

aby do wiosny