E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez EdwardSkwarcan o godz. 23:25:42

odurzony zapachem maj rozścielił kocyk
zieleń przetkana złotem uśmiecha się w słońcu
bez droczy się z jaśminem kto ma tulić do snu
wspominam wszystkie Ewy śniąc gorączkę nocy
 
jabłonie biel przywdziały pszczoły gubią oczy
wabią nektarem wiśnie - śliwy na rozdrożu
sad kusi tak jak dawniej by czar wiosny poczuć
z westchnieniem wdycham uczuć już spalone mosty
 
wprawdzie ławka wspomina stracone miłości
by wzrok sięgał pamięcią do chwil upragnionych
nawet ogród woń tracąc starą wizją olśnił
 
raj już się nie powtórzy nawet ten speszony
roztrwoniłem nadzieje kiełkujące ongiś
tak umarły radości i na życie pomysł
 
Z cyklu: sonety podkarpackie