E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

na wierzbie rozpłakały się kotki

kiedy się w sobie poukładałam,

na wierzbie koty

rozmiauczały się marcowo

wiosna

zwabiła rozkapryszone słońce

kielichy krokusów wypełniły się

niemrawymi pszczołami

na błotnistym polu żurawie pogubiły pięty

w sadzawce dropy- dzioby a łabędzie szyje

ja igły nie biorę do ręki

cerowanie nie moją domeną

godziny pokłóciły się o miejsce

na wiosennym zegarze

wybiła godzina do przodu

baby rajcowały pod płotem

dałam się uwieść

kwietniowi

a on puszcza się

latawcem