E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 12:37:12

 
Ty już ją nie molestuj i nie kop,
bo kto uwierzy kobiecie dojrzałej po latach.
Otarte uda, złamana dusza –
pamięć nader wszystko wyraźna.
 
Chowa głęboko, w zakamarki spycha,
ale to wraca i wraca, a ona nie jest w stanie
wybaczyć starszemu bratu -
chciałaby przestać istnieć…
 
Dlaczego udawałaś matko,
że nic się nie dzieje,
kiedy tak trudno było dziecku z tym żyć –
jeszcze trudniej jest dziś.
 
Ona cię nienawidzi nędzny karaluchu,
za wyrządzone krzywdy,
za zrujnowane dzieciństwo i rodzeństwo.
Tego nie można wymazać, wykrzyczeć,
 
to nigdy nie zniknie!


21.07.2018.
©BaMa