Zaloguj siś by mieć dostęp do całości serwisu
Mar
13
2024 |
Dobczycka jesień wierszem sławiona
dodany przez Kasia Dominik o godz. 03:07:04 A
A
A
Chodzi listopad w moich Dobczycach, miedzianą barwą ziemię nasyca. Czerwień i złoto sieje wokoło, rozpromieniając błękitne niebo. Parki rdzą zdobi, drzewa szarością, zaś suche listki, które szeleszczą, rozwiewa z wiatrem w sennym ogrodzie, gdzie zwiędłe kwiaty marzą o wiośnie. Pola i łąki otula mgiełką, które o zmierzchu zmęczone milkną. A kiedy księżyc zapala gwiazdy, wspomina lato, by ziąb ujarzmić. Taka jest jesień w miasteczku Dobka, piękna i cudna, jakże nadobna. Wraz z jej nastaniem świat się raduje a ja jej urok rozsławiam piórem. Kasia Dominik zdj. Pixabay Tylko zalogowani użytkownicy mog? czytać i dodawać komentarze |
Autor: Kasia Dominik
Dołaczył/ła: 23.12.2019 16:10:52 Miasto: - Data urodzenia: - Zarejestruj się by mieć dostęp do wszystkich opcji serwisu. Inne teksty autora: Nocne wierszy pisanie...
Poza cieniem słońca z bie...
Na krawędzi księżyca poet...
razem a jednak nie...
rękojmia...
niemożność...
(bez)wymienna...
Już czas najwyższy ...
mniej znaczy więcej...
Kim, czym?...
na skraju nocy...
» wszystkie teksty Informacje: » Tekst czytany był: 99 razy. » Dodano 5 komentarzy do tekstu. » Tekst lubi 2 osób. |
Użytkowników Online
Gości Online: 1 Brak Użytkowników Online Nieaktywowany Użytkownik: 0 Najnowszy Użytkownik: ~Robert Furs |