E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Barbara Mazurkiewicz o godz. 10:09:53

 
Pamięta, czemu miałby nie pamiętać. 
Te sierocińce, braci po niejednym tacie - 
tylko czemu dla tamtych obcy był dziadek.
Przyklejone do okna ciche marzenia –
są tam kolory i rzeczy dotąd nieznane.

W głębi sali tysiąc nic nie znaczących zabawek - 
trzeba tchnąć życie, jak tej przerażonej chudzinie - 
wobec wszystkiego mały człowieczek.
Podobieństwo do Boga, 
bez miłości i zrozumienia? Żałosny to obrazek.

Pamięta, czemu miałby nie pamiętać.
Nieznaną krainę, gdzie wszystko milkło.
Czas, którego nie chciałby zawrócić,
panią, co biła dużą kredką i litość,
której nie da się opowiedzieć.

Aż poczuł triumf w dziecięcym oddechu, 
tuląc się w jej ramionach.
Zabiły w niebo miłosne krzyki – 
jesteś już moja, byłem najszybszy.
Odtąd, nucą piosenkę wybraną - 
dobranoc synku, zawsze będę twoją świeczką.

Dobranoc mamo, dziękuję za światło…
____________________________________
Barbara Mazurkiewicz
19 grudnia 2010 o 18:41 •


Obraz znaleziony na:Pinterest
https://www.youtube.com/watch?v=Fyq8T5-Nfoo