E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez zbynio518 o godz. 05:34:35

Widok z dołu

tyle skruszyłem kamieni
i tyle drzew połamałem
umarłe było sumienie
i gdy był żal nie płakałem
 
sam ciemną mgłą otoczony
wtopiony w samego siebie
głaz który jest zrozpaczony
o miłosierdziu nic nie wiem
 
przysiadł się chociaż nie chciałem
co może kogoś obchodzić
że rakiem życie spaprałem
do piachu bo idą młodzi
 
do tyłu patrzył nie będę
krupier już kart mi nie rozdał
On mówi wszystko zdobędziesz
wstał swoją rękę mi podał
 
Zbynio518
 
Zdjęcie-grafika Google