E-Literaci - pokoje wspóczesnej literatury pięknej

dodany przez Isztad o godz. 11:39:53

Isztad
Normalni ludzie śpią o wpół do trzeciej w nocy
Normalni ludzie nie szukają miłości bez granic
Tej z Szekspira, co drwi sobie z przeszkód i igra ze śmiercią
Bo przecież takiej nie ma więc stać się nie może

Normalni ludzie kłamią patrząc prosto w oczy
Że biorą sobie siebie nie próbując zmienić
Normalni ludzie nie widują cieni cieniów
Przeszłości co nie chce odejść i ciągle jest teraz

Normalni ludzie nie miewają dziwnych snów o skrzydłach
I kamiennych lawinach poruszanych myślą
Normalni ludzie nie robią tragedii
Ze zwykłej zdrady co zdarza się przecież

Normalni ludzie nie czują tej chwili
gdy świat stanął w ogniu nienawiści i drwiny
I pali bólem jak ogromna rana
Co nie może się zgoić i jątrzy się ciągle

Normalni ludzie mają wielką wprawę
w akuratnym i skrzętnym układaniu życia
jak ręczników na półkach równiutko złożonych
próbują ułożyć dziwnych nienormalnych

co ciągle mają jakieś durne złudy
naiwnie wierząc, że można pogodzić
zniewolenie przez miłość z potrzebą wolności
i wyją do księżyca w bezsilnej wściekłości
złorzecząc losowi co jest tak okrutny
bo nie daje zapomnieć i stać się na nowo

Normalni ludzie są normalni

Nienormalni ufają nie pragnąc dowodów
Nienormalni czuwają pół do trzeciej w nocy
by doświadczyć przyjaźni, która jest rozmową
dwojga duchów przeszłości rozsypanych w proszek
i składanych bez skutku w kształt normalnych ludzi

17.10.2016